تفاوت do و does

تعداد زیادی از زبان‌آموزان در ماه‌های اول یادگیری زبان انگلیسی، با درک افعال کمکی در جمله مشکل دارند
و معمولا هم فکر می‌کنند که فقط am‌ و is و are هست که می‌‌توانند به عنوان فعل کمکی مورد استفاده قرار بگیره.

پس اگر نمی‌ دانید که دقیقا چگونه جمله ها رو منفی کنید، جای فعل و فاعل را عوض کنید و اصلا چند فعل کمکی در زبان انگلیسی وجود دارد، حتما این مقاله رو بخوانید.

افعال کمکی (auxiliary verbs) که (helping verbs) هم شناخته می‌شوند افعالی هستند که معنای فعل اصلی و کامل جمله رو تکمیل می‌کنند.
از آنها می‌توانیم برای ایجاد وجه در زمان‌های مختلف استفاده کنیم یا جملات سوالی و منفی بسازیم.

آنها به تنهایی معنی خاصی ندارند.

در ادامه لیست کاملی از افعال کمکی را مشاهده می‌کنید.

be

do

have

can

could

will

would

shall

should

must

may

might

ought to

used to

need

dare

تفاوت do و does چیست؟

be، do و have از جمله رایج‌ترین افعال کمکی در زبان انگلیسی هستند. این افعال میتوانند به عنوان فعل اصلی یک جمله مورد استفاده قرار بگیرند. و می‌توانیم از اون‌ها برای صرف افعال در وجه‌ها یا زمان‌های مختلف استفاده کنیم. افعالی مثل can, could, will, would, shall, should, must, may و might‌ به عنوان افعال کمکی معین (modal auxiliary verbs) شناخته می‌شوند.
این افعال به این دلیل معین یا modal‌ نامیده می‌شوند که نمی‌توانند فعل را در وجه‌های مختلفی صرف کنند
و شکل آن را تغییر بدهند. پس درصورتی که از این افعال کمکی در جمله استفاده شود، فعل با شکل اصلی در جمله قرار می‌گیرد.
افعال remining مثل ought to، used to، need و dare به افعال کمکی نیمه معین (semi-modal verbs) شناخته می‌شوند.

ایجاد وجه‌های مختلف به کمک افعال کمکی
یکی از رایج‌ترین کاربرد‌های افعال کمکی در جمله، ساخت وجه‌های استمراری، حال کامل و وجه آینده‌ی ساده است.

Future Simple Tense
وجه آینده‌ی ساده

وجه آینده‌ی ساده از فرمول زیر تبعیت می‌کند:

will + the main verb

is/am/are + going to + the main verb

مثال:

“ساعت ده به نیویورک خواهم رسید”. “.I will arrive in New York at 10 PM”

“قرار هست که ساعت ده به نیویورک برسم”. “.I am going to arrive in New York at 10 PM”

Present Continuous Tense
وجه مضارع استمراری

نحوه استفاده از do و does

وجه مضارع استمراری از فرمول زیر پیروی می‌کند:

am/is/are + the present participle of the main verb

مثال:

“فردا کار میکنم”. “.I am working tomorrow ”

“او در نیویورک زندگی می کند”. “.She is living in New York ”

“آنها دارن سعی می کنند که پول پس انداز کنند”. “.They are trying to save some money”

Past Continuous Tense
وجه ماضی استمراری

وجه ماضی استمراری از فرمول زیر تبعیت می‌کند:‌

was/were + the present participle of the main verb

مثال:

“موقعی که او زنگ زد من داشتم آشپزی می کردم”. “.I was cooking breakfast when she called”

“آن موقع ما داشتیم تلفنی صحبت می کردیم”. “.We were talking on the phone at the time”

Future Continuous Tense
وجه آینده‌ی استمراری

وجه آینده‌ی استمراری از فرمول‌های زیر تبعیت می‌کند:

will be + the present participle of the main verb

am/is/are + going to be + the present participle of the verb

مثال:

“.I will be leaving in the morning”

“.I am going to be leaving in the morning”

Present Perfect Tense
وجه حال کامل

وجه حال کامل از فرمول‌ زیر تبعیت می‌کند:

have/has + the past participle of the main verb

من بیش از ده سال آنجا کار میکردم. .I have worked there for more than 5 years

او از ساعت ده اینجا بوده است. .She has been here since 10:00 am