لهجه‌های زبان انگلیسی و تفاوت های آنها

انواع لهجه‌های زبان انگلیسی

در این مقاله آموزشی قصد داریم لهجه های مختلف زبان انگلیسی را به شما معرفی کنیم، و پس از آن به بیان تفاوت لهجه های مختلف میپردازیم. تا پایان این مقاله با یادگیری زبان با کامران همراه باشید.لهجه‌های زبان انگلیسی
اکثر زبان های دنیا لهجه های مختلفی دارند. در ایران لهجه های مردم جنوب با مردم شمال متفاوت است.
در زبان انگلیسی هم لهجه های گوناگونی وجود دارد:
مانند انگلیسی استرالیایی، کانادایی، نیوزیلندی، بریتانیایی، هندی و همچنین انگلیسی آمریکایی.

هر کدام از این لهجه ها باز در قسمت های مختلف کشور دارای انواع متفاوتی است. لهجه‌های زبان انگلیسی
مثلا انگلیسی بریتانیایی خود به لهجه های لندنی، آکسفوردی، یورکشایری و … تقسیم بندی می شود.
در میان تمام این گونه ها، انگلیسی بریتانیایی و انگلیسی آمریکایی جز معتبرترین ها و پرکاربردترین ها محسوب می شوند.

انگلیسی ها و آمریکایی ها به یک زبان صحبت می کنند،
اما این زبان طی قرن ها و به خاطر فاصله ی جغرافیایی و ورود اقوام مختلف به آمریکا
دستخوش تغییرات بسیاری شده است. این تفاوت تنها در لهجه نیست.
تفاوت‌های گوناگون دیگری نیز میان انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی وجود دارد
که این دو زبان ظاهرا شبیه به هم را از هم متفاوت می سازد.

لهجه استاندارد
هر کشوری یک لهجه استاندارد دارد که همه مردم می توانند به آن لهجه صحبت کنند و آن را متوجه بشوند.
برای ایجاد یکپارچگی بین انگلیسی زبان ها در کشور انگلستان یک لهجه
به عنوان استاندارد پذیرفته شده است که به آن received pronunciation (یا به اختصار RP)
می گویند گاهی به این لهجه، «انگلیسی آکسفورد» یا «انگلیسی بی ‌بی‌ سی» نیز گفته می‌شود،
زیرا در مدارس، دانشگاه ها و رسانه و جاهای رسمی با این لهجه صحبت می کنند.

در کشور آمریکا هم لهجه استاندارد general American (یا به اختصار GA) نام دارد که لهجه ای است
که در مدارس، دانشگاه ها، رسانه و جاهای رسمی از آن استفاده می شود.
در این درس ها هرجا به لهجه بریتانیایی و آمریکایی اشاره شده است
منظور لهجه استاندارد انگلستان یعنی (RP) و آمریکا یعنی (GA) است.

تفاوت های لهجه ی آمریکایی با بریتانیایی

در انگلیسی بریتانیایی یک سری حروف صدادار وجود دارد که در لهجه آمریکایی وجود ندارد و مختص لهجه بریتانیایی است.
صدای حرف “r” در انگلیسی بریتانیایی تلفظ نمی شود (یا خیلی نرم تلفظ می شود) برعکس لهجه آمریکایی که حرف “r” در واژه ها تلفظ می شود.

واژگان متفاوت
از دیگر تفاوت های این دو لهجه استفاده از واژه های مختلف است.
البته معانی این واژه ها برای همه انگلیسی زبان ها مشخص است
و این تفاوت به این معنی نیست که مردم آمریکا و انگلستان حرف همدیگر را متوجه نشوند.

املای متفاوت
املای واژه ها (spelling) در دو لهجه بریتانیایی و آمریکایی متفاوت است.برخی واژه ها هم به طور کلی املای متفاوتی دارند.

دستور زبان متفاوت
دستور زبان انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی اندکی با هم تفاوت دارند.
یکی از تفاوت ها در مطابقت اسم جمع با فعل است.
در انگلیسی آمریکایی همیشهاسم جمع مثلا band, government, team و … با فعل مفرد می آید
اما در انگلیسی بریتانیایی هم می تواند با فعل مفرد و هم با فعل جمع بیاید.

.The team are playing tonight

.The band is good tonight

تفاوت لهجه‌های زبان انگلیسی در تلفظ

تفاوت دیگر در استفاده از افعال کمکی است.
برای مثال فعل کمکی Shall در لهجه ی بریتانیایی به عنوان فعل کمکی زبان آینده استفاده می شود،
اما این واژه چنین کاربردی در آمریکایی ندارد (مگر در مواقع بسیار رسمی). آمریکایی ها از will استفاده می کنند:

.I shall go home now

.I will go home now

در حالت سوالی هم انگلیسی ها از فعل کمکی shall استفاده می کنند، اما آمریکایی ها از should استفاده می کنند:

?Shall we go now

?Should we go now

وقتی آمریکایی ها می خواهند از فعل need و have استفاده کنند،
فعل کمکی do را می آورند. اما need و have در بریتانیایی خود یک فعل کمکی در نظر گرفته می شوند:

.You do not need to come to work today (آمریکایی)

.You needn’t come to work today (بریتانیایی)

تفاوت دیگر در شکل گذشته افعال است، برای مثال در لهجه ی آمریکایی برای شکل گذشته ی
برخی افعال از d یا ed استفاده میشود اما در بریتانیایی هم از این دو و هم t استفاده می کنند. مثلا:
فعل گذشته ی learn در آمریکایی learned است.
اما در انگلیسی هم learned و هم learnt گفته می شود.
همین موضوع برای افعال dreamed, dreamt, burned, burnt, leaned, leant نیز صادق است.
آمریکایی ها شکل سوم فعل got را gotten می دانند اما بریتانیایی ها از got استفاده میکنند،
یا اینکه شکل گذشته ی فعل fit در بریتانیایی fitted اما در انگلیسی fit است.

.I have never got caught (بریتانیایی)

.I have never gotten caught (آمریکایی)