افعال در زبان انگلیسی | انواع شکل‌های گرامری و دستوری

انواع افعال در زبان انگلیسی

در این مقاله آموزشی قصد داریم تا به شما زبان آموزان عزیز، انواع افعال در زبان انگلیسی همراه
با شکل گرامری و شکل دستوری شان را آموزش دهیم.
تا پایان این مقاله کاربردی و مهم با یادگیری زبان انگلیسی با کامران همراه باشید.
افعال واژه‌هایی هستند که یا نشان‌دهنده حالت و چگونگی وقوع عملی هستند
که به آنها افعال حالت (state verbs) می‌گوییم، یا عملی را که فاعل انجام می‌دهد،
نشان می‌دهند که به آنها افعال کنشی (action verbs) می‌گویند.

شکل‌های گرامری فعل
در زبان انگلیسی افعال از لحاظ گرامری چهار حالت خاص به خود می‌گیرند که هر کدام خصوصیات خود را دارند.
1. شکل ساده فعل. این حالت شکل طبیعی فعل است و هیچ نشانه خاصی ندارد.
به مثال‌ها توجه کنید:

work (کار کردن)
play (بازی کردن)
listen (گوش کردن)

این شکل افعال در زمان حال ساده استفاده می‌شود.
در این حالت در سوم شخص مفرد به فعل s یا es اضافه می‌کنیم.
این حالت از معدود حالت‌های صرف شدن افعال در انگلیسی است.

توضیح کامل افعال در زبان انگلیسی

2. حالت gerund یا مصدر با ing.
این حالت افعال که در فارسی به آن “اسم مصدر” می‌گوییم برای ساخت زمان‌های استمراری استفاده می‌شود.
در این حالت در انگلیسی به هر فعلی ing اضافه می‌کنیم و در فارسی به انتهای بن ماضی -َن اضافه می‌کنیم.
به مثال‌های زیر توجه کنید:

working (کار کردن)
playing (بازی کردن)
listening (گوش کردن)

3. شکل گذشته افعال که خود به دو حالت تقسیم می‌شود.
افعال باقاعده که به صورت معمول و با قاعده با اضافه کردن ed- به آخر افعال ساخته می‌شود و افعال بی‌قاعده که باید شکل گذشته آنها را به خاطر سپرد.
به مثال‌های زیر توجه کنید:

worked
played
listened

4. شکل سوم افعال (Past participle) یا به صورت خلاصه (.p.p) که در فارسی به آن اسم مفعول هم گفته می‌شود.
شکل سوم افعال باقاعده و بی‌قاعده هستند.
شکل سوم باقاعده به صورت معمول با اضافه کردن ed- به آخر افعال ساخته می‌شود. شکل سوم بی‌قاعده افعال را باید به خاطر سپرد.

انواع نقش افعال در جملات

به مثال‌های زیر توجه کنید:

worked
played
listened

5. شکل مصدر با to یا to infinitive که با اضافه کردن to به شکل ساده فعل درست می‌شود.
این حالت افعال بدون زمان و بدون شخص هستند و تنها معنای فعل را می‌رسانند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

to work
to play
to listen

نقش افعال
هیچ جمله یا جمله‌واره مستقلی بدون وجود فعل کافی نیست.
فعل یک واژه ندا با نقش اصلی (interjection) تلقی می‌شود چرا که به تنهایی می‌تواند خود یک جمله محسوب شود،
مثلا در جملات امری. به مثال‌های زیر توجه کنید:

!Stop

بس کن!

!Come

بیا!

گرامر افعال در زبان انگلیسی

انواع افعال از لحاظ ساختاری
از لحاظ ساختاری و شکل ظاهری، می‌توان افعال را به سه دسته تقسیم کرد.

افعال ساده (simple verbs)
افعال عبارتی (phrasal verbs)
افعال ترکیبی (compound verbs)
افعال ساده هیچ علامت یا حرف اضافه‌ای به خود نمی‌گیرند و تنها از یک واژه ساخته شده‌اند.

.He spoke angrily

او با عصبانیت صحبت کرد.

افعال عبارتی از ترکیب یک فعل به علاوه یک یا دو حرف اضافه درست می‌شوند.
این فعل‌های عبارتی با داشتن حرف اضافه معمولا معنای متفاوتی با شکل ساده خود خواهند داشت.

.I came up with an idea

من ایده‌ای به ذهنم خطور کرد.

افعال ترکیبی افعالی هستند که از ترکیب دو فعل یا یک فعل به علاوه اسم درست می‌شوند.

.She goes shopping twice a week

او دو بار در هفته به خرید می‌رود.

مثال اول فعل ترکیبی V+V (فعل + فعل) است.

.You have to get rid of that dog

تو باید از دست آن سگ خلاص شوی.

افعال در زبان انگلیسی همراه با مثال

مثال دوم فعل ترکیبی V+ N (فعل + اسم) است.

انواع فعل از لحاظ دستوری
از لحاظ نقش دستوری که افعال در جمله به خود می‌گیرند، می‌توان افعال را به دو دسته
“افعال کمکی (auxiliary verbs)” و “افعال وجهی (modal verb)” تقسیم‌بندی کرد.
افعال کمکی معمولا قبل از یک فعل دیگر (فعل اصلی) در جمله قرار می‌گیرند
و برای سوالی کردن، منفی کردن، ساختن زمان‌های خاص و حالت مجهول استفاده می‌شوند.
افعال کمکی اصلی در زبان انگلیسی be, have, do است.

.He is playing football

او دارد فوتبال بازی می‌کند.

.He had washed the dishes

او ظرف‌ها را شسته بود.

فعل‌های وجهی همراه با افعال اصلی می‌آیند و برای بیان توانایی‌ها، الزامات، احتمالات، تقاضاها،
پیشنهادها، توصیه‌ها، پیش‌بینی‌‎ها، حدس‌ها و … استفاده می‌شوند. فعل‌های وجهی از نظر شخص صرف نمی‌شوند
و همیشه به یک صورت به کار می‌روند مثلا فعل‌های can, may, must, should.

توضیح کامل افعال در زبان انگلیسی

.He must study

او باید درس بخواند.

.I can speak English

من بلدم انگلیسی صحبت کنم.

انواع افعال از لحاظ مفعولی
افعال را می‌توان از نظر نیازشان به مفعول (object) یا مسند (complement) به “افعال گذرا (transitive verbs)”،
“افعال ناگذر (intransitive verbs)”، “افعال کنایی (ergative verbs)” و “افعال انعکاسی (reflexive verbs)” تقسیم بندی کرد.
افعال ناگذر به افعالی گفته می‌شود که تنها به فاعل نیاز دارند.

.He ran

او دوید.

افعال گذرا افعالی هستند که علاوه بر فاعل به مفعول هم نیاز دارند و بدون مفعول معنای جمله کامل نمی‌شود.

.He gave me the book

او کتاب را به من داد.

افعال کنایی یا ارگاتیو افعالی هستند که هم گذرا و هم ناگذر هستند و با توجه به اینکه مفعول بگیرند یا نه معنایشان تغییر می‌کند.

.The bus was moving

اتوبوس در حال حرکت کردن بود.

.I moved my chair

من صندلی‌ام را حرکت دادم.

افعال انعکاسی افعالی هستند که زمانی به کار می‌روند که فاعل و مفعول جمله یکسان باشد.

.They enjoyed themselves

به آنها خوش گذشت.